Cehennem Her Zaman Başkalarıydı
Bunun bazı Amerikan yerel tarihi eserlerinde ilk olacağını umuyoruz. Şu ana kadar 27 eyalete gittim ve tamamen boktan olsa bile yerel tarihlerini sevme şekillerini seviyorum. Kovboyları ve dinozorları kovalamak en sevdiğim şeylerden ikisidir. Ve milli parklarda yürüyüş. Bir arkadaşının sözleriyle “Aman Tanrım, New Mexico’da ne yapıyorsun, dünyanın en büyük iplik yumağı onlarda mı?” Aslında dünyanın en büyük fıstığıydı. Kaba.
İlk durak: KANSAS
Cehennemin Yarım Dönümü adlı bir kitap okudum. Tarihi gerçek suçla buluşuyor, çünkü 1870’lerde bir büyü için Kevin Costner versiyonunu değil, acımasız, gerçek Vahşi Batı’yı terörize eden, sözde Alman kökenli bir katil deliler grubu olan kötü şöhretli Bender ailesini kapsıyor. Bu konuda beni etkileyen şeylerden biri, sosyal medya takıntılarımız, dikkat çekme, her şeyi fotoğraflama ve sahte haberleri papağan gibi tekrarlama yönündeki hastalıklı ihtiyacımızla, bizim gözetimimizdeyken dünyanın cehenneme gideceğini düşünmemize rağmen, bu yeni bir şey değil. Değişen tek şey insanların saçmalıklarının yayılma hızıdır.
Bu harita bölgeyi 1869’da gösteriyor. Eğer halledebilirseniz, Kansas toprak ve yeni bir başlangıç vaat ediyordu, ancak sınırdaki yaşam çok acımasızdı. Benders’ın Kansas’ın güneydoğu köşesinde, batı yolu üzerinde küçük, kirli bir kulübesi vardı. Osage Mission Trail’de gidip gelen insanlara konaklama ve malzeme sağladılar. Killers of the Flower Moon’un Osage ile ilgili olması ve Oklahoma’da geçmesi nedeniyle kafanız karıştıysa, OK’nin henüz var olmadığını, hâlâ “Kızılderili Bölgesi” olarak adlandırıldığını görebilirsiniz. Petrolün 1897’de keşfedildiği yer burasıydı ama Osage’ler, peruklu ahmaklar tarafından Kansas’tan oraya yönlendirildi.
Prairie’deki Küçük Ev pek değil
Benders ailesi, her ikisi de Almanya’da doğan Ma ve Pa’dan ve daha sonra kardeşler John ve Kate’den oluşuyordu. Ancak köken olarak hiç Alman olmayabilirler ve John ile Kate de erkek ve kız kardeş olmayabilirler. Birlikte olabilirlerdi. Kimse onların birbirleri için ne ifade ettiğini ya da nereden geldiklerini bilmiyor ama bir aile birimi olarak biliniyorlardı ve seri katil olduklarını öğrenmeden önce bile insanlar onlardan pek hoşlanmıyordu. Annem ve babam kaba davrandılar ve gerçekten İngilizce konuşmuyorlardı, John tuhaf bir şekilde gülüyordu ve gevezelik ediyordu ve insanlar onun “basit” olduğunu düşünüyordu ve Kate agresif bir şekilde bölgeyi dolaşarak bir araç olarak hizmetler sunuyor ve özgür aşkı savunuyordu. Temelde dördü de insanları korkuttu.
1870’lerin başlarında Osage yolunda erkekler kaybolmaya başladı. Akrabalarının onları bulmak istediğini söylemeye gerek yok. Bunlardan biri, William York, nüfuzlu bir aileden geliyordu ve yerel bir doktordu; kardeşleri, ona ne olduğunu bulmaya özellikle kararlıydı.
1873 baharında bölgeyi titizlikle taramaya hazır arama ekipleri ortaya çıktı. Bir gün Bender kulübesini gözetleyen yerel bir kişi, ailenin gittiğini fark etti. Korkmuşlar ve önce Kızılderili Bölgesi’ne, ardından da Teksas’a doğru koşmuşlar, yalnızca taşıyabildiklerini alıp hayvanlarını açlıktan ölmeye bırakmışlardı. Mekan boştu ama koku Bender’ların neden kaçmış olabileceğini gösteriyordu.
6 Mayıs’ta gönüllüler işe gitmek için aile kulübesinde toplandılar.
Çürüyen et kokusunun nasıl koktuğunu bilecek kadar İç Savaş gazisi vardı.
Kabini kütüklerin üzerinde yuvarlayarak kaydırdılar ve mahzeni ters çevirdiler. Kokuyordu ama ceset yoktu. Sonra, tam güneş batarken, William York’un kardeşlerinden biri, bitişikteki, hüzünlü görünen meyve bahçesinde alışılmadık görünen bir tümsek fark etti. Yere bir ramrod sapladıklarında koku çok daha kötüleşti.
Hiçliğin ortasında yaşadığınızda ve günlerinizi iliklerinize kadar çalışarak geçirdiğinizde, bunların hepsinin ilgi çekici olacağını söylemeye gerek yok. İşte bu noktada gerçekten nahoş olmaya başlıyor.
İnsanlar berbat
6’ncı arama ekibi öğleden önce, bir grup insanın Bender kulübesine doğru ilerlediğini bildirdi. Sadece meraklı yerel halk değil, bütün aileler geldi. Bu bir gün dışarıdaydı. Aslında öğleden sonra ilerledikçe ve Dr. York ortaya çıkarılmadan önce kalabalık sinirlenmeye başladı çünkü şu ana kadar bariz bir eğlence eksikliği vardı. Tüm bunlardan sorumlu olan İlçe Mütevelli Heyeti Leroy Dick, kulübeye girip etrafı araştırdıkları için onlara bağırmaya başladı. William York bulunduğunda çoğu tekrar ayrılmıştı, ancak kalanlar haklı olarak dehşete düşmüş ve bu olayın kendi kapılarının eşiğinde meydana gelmesinden dolayı öfkelenmişlerdi.
Bu, olay yerine gelen ilk fotoğrafçı olan George Gamble’ın, biraz para kazanma umuduyla 6 Mayıs’ta oraya gitmek için yarıştığı görüntülerden biri. Burası Bender kulübesi; meraklı izleyiciler kazmaya başladıklarında ne olduğunu görmek için etrafta dolaşıyorlardı. Kapı eşiğindeki küçük kız 1873 yılında instagram pozunu çoktan vermişti.
Bu, olay yerine gelen ilk fotoğrafçı olan George Gamble’ın, biraz para kazanma umuduyla 6 Mayıs’ta oraya gitmek için yarıştığı görüntülerden biri. Burası Bender kulübesi; meraklı izleyiciler kazmaya başladıklarında ne olduğunu görmek için etrafta dolaşıyorlardı. Kapı eşiğindeki küçük kız 1873 yılında instagram pozunu çoktan vermişti.
Leroy Dick zaten kabine üç çekiç yerleştirmiş ve onları güvenli bir yere kaldırmıştı. Onları hazır bulunan doktora gösterdiğinde, bir cetvel çıkardılar ve William York’un kalıntılarıyla bazı CSI işleri yaptılar, o da cinayet silahlarının ellerinde olduğunu doğruladı.
Çekiç seçimi. Teoriye göre, müşteriler eğlenirken Pa Bender, ailenin mahallelerini dükkân/hanlarından ayıran kanvas paravanın diğer tarafında geziniyordu. Söz konusu çekiçlerle onlara arkadan saldırıyordu, sonra basit bir mezar kazıp cesetleri atmadan önce boğazlarını kesip kanları akarken onları mahzene atıyorlardı. (Cinayetpedia)
MO, 1871’de yakınlarda ölü bulunan başka bir adamla eşleşiyordu. Kimse bunun bunun sonu olduğunu düşünmüyordu. Şimdiye kadar, Dr. York’un diğer kardeşi, yani önemli olanı gelmişti ve en az beş tepecik daha bozulmuş toprağı seçebiliyordu. Yarın hepsini tekrar yapmak zorunda kalacaklardı. Defalarca.
Ertesi gün Leroy Dick siteye döndüğünde ortalık tam bir kargaşa içindeydi. Bir felakete bu kadar kapılmak ve onu tüm aile için büyük bir eğlence kaynağı olarak görmek yeni bir şey değildi. Bazı hevesli kunduzlar hiçbir şeyi kaçırmak istemedikleri için kamp alanları bile kurmuşlardı. Sahada çalışan adamlar onları yoldan uzak tutmak için etrafını çevrelemeye çalışırken dedikodu yapıyorlardı ve çocuklar ortaya çıkan mezarlardan kovalanmak zorunda kalıyordu. Üstelik burayı körü körüne soydular. Kulübenin içindeki her şey yok oldu, sonra bakımsız çiftliğin kendisini, mahsulleri, arazideki fidanları, kelimenin tam anlamıyla orada olduklarını kanıtlayacak her şeyi soymaya başladılar. Leroy Dick bütün gün boyunca üç çekici elinde taşıyarak Bender’ın evinde dolaşmak zorunda kaldı çünkü onları yere bıraktığı anda çekiçlerin kaybolacağını biliyordu.
Aradıkları adamları ve daha fazlasını buldular. Benders’ın bir cinayet çılgınlığı içinde olduğu ortaya çıktı. Adamlardan birinin kimliği, adının ve doğum tarihinin üzerine dövme yaptırılması sayesinde belirlendi. Bunu İç Savaş sırasında öldürülme ihtimaline karşı yapmıştı, böylece ölürse sıradan bir ceset olmayacaktı.
Bunun nedeni soygundu. Kurbanlardan bazılarının hiçbir değeri yoktu ama diğer Bender müşterileri, başka bir yere taşınan ve servetlerini yanlarında taşıyan ya da iş seyahatine çıkan insanlardı. Üstelik tüm bu insanların geride bıraktıkları arabaları ve atları da suç ortakları aracılığıyla satıp daha fazlasını nakde çevirebilirlerdi.
Bunların hepsi yeterince acımasızdı ama beni rahatsız eden şey bu adamlardan birinin Iowa’ya, geniş ailesinin yanına dönen bir dul olmasıydı. Yanında küçük çocuğu Mary Ann de vardı. Benders onu insani bir şekilde öldürmedi. Kışın en soğuk zamanında babasını kendi topraklarında bir mezara atıp kafatasını oyup boğazını kestiklerinde, sanki onu da ardına atıp diri diri gömmüşler.
Leroy Dick ve gönüllü grubu tarafından kurtarılanların tamamını gösteren, 9 Mayıs’ta çekilmiş bir fotoğraf. Başka bir fotoğrafçı 7 Mayıs’ta olay yerine geldi; bu fotoğrafçı, hatıra isteyenler için cinayet mahallinden stereoskop hediyelik eşyalar tasarlamayı amaçlıyordu. Geliştirilmiş görüntülere bakacak bir izleyicisi olmayanlar, onlara stüdyosunda bakmak için para ödeyebilirlerdi. (Cinayetpedia)
Ötekileştirme
Giderek daha fazla ceset bulundu. Küçük Mary Ann Longcor’u ortak mezarından kaldırdıklarında kalabalıkta hıçkırıklar yükseldi. Bu insanlar tamamen kalpsiz değildi. Olaylardan açıkça rahatsız olmuşlardı ama bunun bir parçası olmaktan eşit derecede heyecan duyuyorlardı.
Yağmur yağmaya başlayıp açık mezarları sular altında bırakmasına rağmen sayıları sürekli artıyordu. İnsanlar artık daha uzaklardan geliyordu ve sayıları yönetmek imkansız hale geliyordu. Bazıları, hediyelik eşya almak için havayı bahane ederek “barınmak” amacıyla kabine girdi. Yerel gazeteler, oraya zamanında varmaları halinde kendilerinin de cesetlerin ortaya çıktığını görebileceklerini vaat etmek dışında yardımcı olmadı. Basımlarını bastıkları anda tükendiler ve daha fazlasını basmak zorunda kaldılar.
O gece, daha sonra ne olacağını görmek için yakınlarda kamp kuran aileler vardı. Bu hantal kalabalık da giderek daha fazla öfkeleniyordu.
