Yeni bir araştırma, dünyanın dört bir yanından gelen şarkıların, güçlü bir ritim de dahil olmak üzere, sosyal ortamlarda eşgüdümü mümkün kılan ve grup bağını teşvik eden özellikleri paylaşma eğiliminde olduğunu buldu.
Exeter Üniversitesi ve Tokyo Sanat Üniversitesi tarafından gerçekleştirilen yeni bir araştırma, dünyanın dört bir yanından gelen şarkıların güçlü bir ritim de dahil olmak üzere sosyal ortamlarda eşgüdümü sağlamak ve grup bağını teşvik eden özellikleri paylaştıklarını keşfetti.
Müziğin kültürler arası evrensel yönlerinin varlığı ile ilgili yıllardır süren şüpheciliğe rağmen, çalışma, küresel müzikte ortak özelliklerin varlığı konusunda güçlü kanıtlar sağlar. Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı’nda (PNAS) yayınlanan sonuçlar, müziğin toplumları bir araya getirmeye yardımcı olan güçlü bir sosyal tutkal olduğu fikrini destekliyor.
Exeter Üniversitesi’nden Dr. Thomas Currie, “Bulgularımız insanların neden müzik yaptığını açıklamaya yardım ediyor Sonuçlar, dünyanın dört bir yanındaki müzikte görülen en yaygın özelliklerin insanların hareketlerini koordine etmesine izin veren şeyler ile ilişkili olduğunu ve ana Müziğin işlevi, insanları bir araya getirmek ve sosyal grupları bağlamaktır – bu bir tür sosyal tutkal olabilir.
“Batı’da bazen müziği kendilerini ifade eden ya da yeteneklerini sergileyen bireyler olarak görüyoruz, fakat küresel müzik daha çok toplumsal olguya sahip olma eğilimindeyken bile burada bunu kilise koroları ya da ulusal marşların şarkısında görüyoruz. Kuzey Kore gibi ülkelerde, grupları birleştirmek ve koordine etmek için müzik ve kitle dansının nasıl kullanılacağına dair aşırı örnekler de görebilirsiniz. ”
Araştırmacılar, ortak özellikleri ortaya çıkarmak için dünyadaki 304 farklı müzik stilini inceledi. Hiçbir mutlak evrensellik bulamamış olsa da, düzinelerce istatistiksel evrensel (yani, farklı dünya bölgelerinde şarkıların çoğunluğunda sürekli olarak bulunan özellikler) bulundu. Bunlar arasında zift ve ritm ile sosyal bağlam ve müzik özellikleri arasındaki ilişkiler yer alıyordu.
Sonuçlar, örneklenen tüm bölgelerden (Kuzey Amerika, Orta / Güney Amerika, Avrupa, Afrika, Orta Doğu, Güney Asya, Doğu Asya, Güneydoğu Asya ve Okyanusya) iki veya üç atışa dayalı ritimlerin mevcut olduğunu gösterdi.
Tokyo Üniversitesi Sanat Üniversitesi’nden doktora öğrencisi olan Pat Vahşi, “Eski zamanlarda Batılılar Batı terazilerinin evrensel olduğunu düşünüyorlardı. Fakat diğer kültürlerin ölçekler hakkında oldukça farklı fikirleri olduğunu fark ettiğimizde, Bazı insanlar müzikle ilgili evrensel bir şey olmadığını ve bunun da aptalca olduğunu düşünüyorlar.Şimdi, büyük yüzey çeşitliliğine rağmen, dünyanın dört bir yanındaki müziğin aslında çok benzer temel yapı taşlarından yapıldığını ve performans gösterdiğini gösterdik Esasen insanları bir araya getirmek için etrafında dönen çok benzer işlevler.
“Kızım ve ben, ilk kelimelerini bile söylemeden önce şarkı söyleyip davul çalmaya ve birlikte dans ettik.Müzik evrensel bir dil değil … müzik bize dilsiz bağlanmamızı sağladı.” Ekledi.
Araştırmacılar, sonuçları analiz ederken, orijinal olarak Alan Lomax’ın öncülüğünü yaptığı, müziği Moby’nin 90’lı yılların sonlarındaki albümünde kapsamlı bir şekilde örneklenmiş tanınmış bir Amerikan müzik koleksiyoncusu ve arşivcisi olan, sınıflandırma yöntemini birleştirdi ve istatistiksel analizlerle Tüm dünyadan müzikte ortak olan özellikleri ortaya çıkarmak için.
Kaynak:
Exeter Üniversitesi
